πισσοκαυτώ

και αττ. τ. πιττοκαυτῶ, -έω, Α

καίω κάτι και εξάγω πίσσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πίσσα + -καυτῶ (< -καυτος < καίω), πρβλ. ολο-καυτώ].